Anestezjologia to dziedzina medycyny, która wykorzystuje leki do tworzenia znieczulenia, utraty przytomności i analgezji, jednocześnie łagodząc ból i niepokój. Odbywa się to, aby pomóc ludziom wyzdrowieć po skutkach urazu lub zabiegu chirurgicznego lub zapewnić komfort podczas zabiegów, które w innym przypadku byłyby bardzo stresujące.
Choroby sercowo-naczyniowe to grupa schorzeń, które wpływają na serce i naczynia krwionośne. Mogą być spowodowane wieloma czynnikami, w tym stylem życia, genetyką, środowiskiem i innymi. Te stany mogą prowadzić do bólu i innych objawów w klatce piersiowej, które często są trudne do zdiagnozowania, ale mogą prowadzić do śmierci, jeśli nie zostaną wykryte.
Anestezjologia wykorzystuje kilka technik, dzięki którym pacjenci mogą być poddani znieczuleniu bez dyskomfortu, przez co czują się, jakby śpią, ale nadal mogą oddychać naturalnie. Jest często wykorzystywana przy leczeniu chorób układu krążenia.
Anestezjolodzy odpowiadają za bezpieczne podawanie znieczulenia podczas zabiegu. Jednak ta specjalność wiąże się z wieloma zagrożeniami i komplikacjami.
Częstym powikłaniem anestezjologii jest niedrożność dróg oddechowych spowodowana intubacją płynem lub tchawicą. Częstą przyczyną tego jest ruch podczas operacji, co prowadzi do uczucia dławienia podczas oddychania. Najskuteczniejszym sposobem, aby temu zapobiec, jest stosowanie doustnego urządzenia do udrażniania dróg oddechowych, które zapewnia, że pacjent nie połyka języka podczas operacji i nie wdycha jego zawartości do płuc.
Mogą wystąpić inne powikłania, takie jak kwasica oddechowa i zatrzymanie akcji serca spowodowane utratą krwi w wyniku zabiegu chirurgicznego lub problemów związanych ze znieczuleniem, takich jak hipowolemia.
Intensywna opieka to opieka świadczona pacjentom znajdującym się w stanie krytycznym z powodu choroby, urazu lub zabiegu chirurgicznego. Oddział intensywnej terapii (OIOM) zapewnia optymalne leczenie i monitorowanie parametrów życiowych pacjentów.
Oddziały intensywnej terapii rozrosły się z biegiem czasu, ponieważ generowano coraz więcej wiedzy medycznej i opracowywano techniki mające na celu poprawę wyników u pacjentów w stanie krytycznym.